Soms heb je te maken met een bijzonder technologie waarmee je dingen kleiner kunt maken en tegelijkertijd beter. De transistoren worden sneller, de betrouwbaarheid groter, de kosten minder.
Het is een uitzonderlijke schending van Murphy’s Law.
Ik werd benaderd door Electronics Magazine om te voorspellen wat er allemaal zou veranderen bij elektronische componenten in de komend 10 jaar. Ik heb gekeken naar wat wij toen aan het doen waren.
We waren bezig geweest met geïntegreerde circuits van toenemende complexiteit maar nog geen hoge complexiteit.
Het eerste circuit had ongeveer 4 componenten, een jaar later 8.
Ik heb me daarin verdiept en dacht, goh, sinds de introductie van de eerste Planar transistor in 1959 is de complexiteit van een chip elk jaar verdubbeld, en in 1965 waren dat al 60.
Ik wou toen al voorspellen dat dit de weg is om electronica goedkoper te maken,
maar zoiets was destijds niet algemeen aanvaard.
Dus ik deed de aanname van de verdubbeling en berekende die 10 jaar door. Van 1965 tot 1975, van 60 componenten naar 60.000 componenten op een chip. Een nogal wilde berekening. Maar gek genoeg het klopte wel.
Een collega van mij noemde het Moore’s Law.
In plaats van de industrielel ontwikkeling alleen maar vast te leggen, werd het een uitgangspunt voor technologische ontwikkeling.
Grote technische ontwikkelingen waren nodig om dat te laten gebeuren en tot mijn eigen verbazing, is de industrie hierin meegegaan.
Lithografie was toen alom vertegenwoordigt. Het was toen de aangewezen technologie voor alle moderne apparaten. We gebruikten kenmerken van het licht spectrum die kleiner zijn dan het licht spectrum zoals we dat kenden….en dat zal zeker een schending zijn van iemands wet!
Ik ben verbaasd dat we nu dingen kunnen maken en meegaan met de golflengte waar wij nu op zitten. Er waren voorspellingen geweest dat er een einde zal komen aan de Moore’s Law, al de laatste 30 jaar lang, geloof ik.
Gezien de technologie, kan ik wel begrijpen waarom. Ik kon niet verder kijken dan twee generaties. Je zag wel waar het allemaal heen ging maar toen leek alsof dat daar een abrupt einde aan zou komen. Ik zag het gebeuren toen wij op ongeveer één (1) micron zaten….
Nou, we zijn verder gegaan van een tiende van een micron tot een honderdste van een micron, honderd keer kleiner dan hoe ik dacht dat de dingen zouden worden. Er waren dus verschillende barrières doorbroken … zoals deze !
Het vooruitkijken naar een paar generaties leek formidabel. Maar we hebben de ontwikkeling met genoeg technische vaardigheid tegemoet gelopen om de barrières weg te kunnen nemen.
Ik vermoed dat Intel een aanzienlijk ontwikkeling meegemaakt heeft in de laatste 30 jaar. De apparaten dat ze tegenwoordig maken zijn essentieel voor de vooruitgang van de Moore’s Law, of iets gelijkwaardig.
Wat zij tot dusver gedaan hebben is een graadmeter wat komen gaat in de toekomst.
Doorgaan met het leren en het verbeteren van instrumenten eisen veel creativiteit en oog voor detail.
Succes
Ik ben Gordon Moore . Medeoprichter van Intel.
